കാവ്യമോഹിനി

സ്വപ്നമേ, വരിക സ്വരങ്ങളായെന്‍

തൂലികത്തുമ്പില്‍ നിന്നുതിര്‍ന്നു വീഴ്ക!

നീയെന്‍ രസനയിലൊരു കാവ്യമായ്
മിഴികള്‍ക്കാനന്ദമാ,യിന്നെന്‍ മുന്നില്‍ 

നടനമാടൂ, നിറച്ചാര്‍ത്തണിഞ്ഞ 

നിമിഷങ്ങളെ ധന്യമാക്കുവാനായ്
കരളില്‍ നിറഞ്ഞ ഭാവങ്ങളെല്ലാം 

കവിതയായ് പകര്‍ത്തൂ...! മലയാണ്മ-

തന്‍ നെഞ്ചിലേറ്റി ലാളിച്ചിടാം, നിന്നെ

കാവ്യ പീഠത്തിലേറ്റി പൂജിച്ചിടാം.

വരദേ..., കാവ്യ മനസ്വിനീ, വര-

മരുളുകയെന്നില്‍ കനിവേകുക!

നാവില്‍ കുറിച്ചോരാദ്യാക്ഷരങ്ങളെന്‍

ചിന്തക്കു തേനും വയമ്പും പൂനിലാ-

ചന്തവുമേകി, ലക്ഷ്മിയായണിയി-

ച്ചോരുക്കവേ, വരദാനമാ,യിന്നീ-

കൈക്കുമ്പിളില്‍ തീര്‍ത്ഥാംബുവായലിഞ്ഞു 

കാവ്യമായ് പുനര്‍ജനിക്കുമെങ്കിലെന്‍ 

ജന്മം ധന്യമായ്.........!!!

(ചിത്രത്തിന് കടപ്പാട്: google)