ബാല്യസ്മരണ

"കാലമേ... എല്ലാമെടുത്തു കൊള്‍ക

എന്റെ ബാല്യം തിരിച്ചേകുക!"

ചോദിക്കയാണിന്നു ദാഹാര്‍ദ്രനായ് 

ഓര്‍മയിലിന്നലകളുണരെ 

അവയോരോന്നും ആയിരത്തിരി-

കളായെന്നുള്ളില്‍ തെളിഞ്ഞു നില്‍ക്കെ.

വേനല്‍ക്കാലം

ഭൂമിയെ ചുട്ടെടുക്കുവാന്‍ ചൂള-

യൊരുക്കുന്ന വേനലില്‍ മുഖമാണിത്.

കാരയ്ക്ക വെന്തുനീറി പഴുത്തന്നമായ് 

തീരുന്ന കാലമാണിത്.

ഏതൊരുള്‍ചൂടിലും  സാന്ത്വനമേകും 

കാറ്റിന്‍ കൈയില്‍ തീപ്പന്തമെരിയുന്നുവോ?

താപമാപിനിയിലക്കങ്ങള്‍ 

പൊള്ളി നില്‍ക്കുന്നുവോ?

സൂര്യനിരുകണ്ണാല്‍ കനലുകള്‍

വാരി വിതറുന്നുവോ?

ലതകള്‍ കൈകളില്‍ കര്‍പ്പൂര-

മെരിച്ചു നില്‍ക്കുന്നുവോ?

നാവിലൊരു തുള്ളി നീര്‍മണി-

നുണയാതെ മണ്‍തരികള്‍ 

ദാഹാര്‍ത്തരായ് ഉഴറുന്നു

വിണ്ണോ, മുകില്‍പെറ്റ കിടാങ്ങളെ-

കാത്തു കാത്തിമവെട്ടാതെ

രാവിലും കണ്‍തുറന്നിരിക്കുന്നു

പേറ്റുനോവിന്‍ നീറ്റലില്‍ 

പിടയുന്നു ഈന്തപ്പനകള്‍.

പക്ഷികള്‍ പോലും യാത്രയായ് 

അകലെയൊരു നീര്‍ത്തുരുത്തുതേടി

അപ്പോഴും ശിഷ്ട ജീവിതം തേടി

ക്ഷീണജീവനായ് തെരുവി-

ലലയുന്നു നിത്യ കണ്ണീരുകള്‍.

ചിലര്‍ക്കോ ജന്മം പുണ്യം!

മറ്റു ചിലര്‍ക്കത് ശാപം.

പലിശക്ക് കടം കൊണ്ടു 

ദൂരമെത്ര താണ്ടിയിങ്ങു വന്നതാണ്.

എത്രപേര്‍ തന്‍ പ്രാര്‍ഥനയാണ്....

പ്രണയഗീതങ്ങളുടെ പാട്ടുകാരന്‍

ചങ്ങമ്പുഴ കൃഷ്ണപിള്ള

ജനനം: 1911 ഒക്ടോബര്‍ 11

മരണം: 1948  ജൂണ്‍ 17

ഇന്ന് ജൂണ്‍ 17. കവിതയെ പ്രണയരക്തം പുരണ്ട 'ശിഞ്ജിത മഞ്ജീരങ്ങ'ളില്‍ നര്‍ത്തനം ചെയ്യിച്ച ചങ്ങമ്പുഴയെന്ന അസാധാരണ തപസ്വിയുടെ ഗാനം നിലച്ചിട്ട് 63 വര്‍ഷം തികയുന്നു. 

     പാശ്ചാത്യ - പൗരസ്ത്യ സാഹിത്യാനുശീലത്തിലൂടെ സമ്പന്നമായ ഒരു ധിഷണ കൈവരിക്കുകയും താനാര്‍ജ്ജിച്ച സാഹിതീയ പാണ്ധിത്യം കൊണ്ട് വെറും അനുകര്‍ത്താവായി അധ:പതിക്കാതെ വാനോളം ഉയരുകയും ചെയ്ത കവിയാണ്‌ ചങ്ങമ്പുഴ കൃഷ്ണപിള്ള. രൂപപരമായി മഹാകവി വള്ളത്തോളിനോട് മമതാബന്ധവും, ഭാവതലത്തില്‍ ആശാനോട് അടുപ്പവും പുലര്‍ത്തിയിരുന്നു ചങ്ങമ്പുഴ.

ആദരാഞജലികള്‍..